بسم الله..گله ای از دوستان و عزیزان هم شیعه و هم سنی دارم که انسان فقط یک بار متولد می شود یک بار زندگی می کند و یک بار می میرد، خداوند شمارا برای چه کاری آفریده؟؟ برای عبادت و لاغیر.. درست است عبادت فقط نماز و روزه نیست و در چند مطلب قبل در مورد این مطلبی نوشته بودم که عبادت فقط نماز و روزه نیست ولی اطلاع از عبادت خداوند هم به نوعی واجب است، نگذارید دین از زندگی روزمره حذف شود، نماز از زندگی روزمره حذف شود، وضو از زندگی حذف شود، نماز انسان را به تعالی می رساند، وضو باعث شادابی روح می شود و جسم را تازه و سرحال می کند و اینها فقط در اسلام آمده است، من و تو که ادعای اسلام داریم وقتی ریش را کوتاه می کنیم آن هم با تیغ ریش تراشی و غیره چه انتظار از دیگری هست؟! خداوند به ما عقل داده است وقتی اکثر پروفسورها و دکترهای اروپایی و آمریکایی ریش میگذارند چه دلیلی دارد؟ معلوم است باعث می شود پوست صورت زنده بماند وبه همین دلیل موهای صورتشان را اصلاح نمی کنند ولی من و توی مسلمان که خداوند ریش تراشی را جایز نمی داند، ریشت را کوتاه می کنی و این آخر بی انصافیست.. وقتی نمازت را نمی خوانی آخر بی انصافیست.. وقتی به مشتری مغازه ات گران می فروشی که خود میدانی آشکارا دزدی می کنی خود آخر بی انصافیست.. وقتی به پدرو مادرت بدی می کنی، آخر بی انصافیست.. وقتی ناموس مردم را مورد اصابت نگاه آلوده خود می کنی آخر بی انصافیست.. وقتی در اتوبوس نشسته ای و پیرمردی در روبرویت ایستاده آخر بی انصافیست.. و از هم بی انصافی تر وقتی است که مولا و سرورمان حضرت اباصالح المهدی (عج) در غم شهادت مادرش خون گریه می کند و ما یا در حال گوش کردن به آهنگ ولو غمگین و بگو بخند سر سفره هفت سین هستیم.. این کجا و مسلمان بودن کجا؟ فقط ادعا و باز هم فقط ادعا.. آمده ایم ادعا داشته باشیم و مسلمانی کنیم ولی نمی دانیم چرا شبیه بادکنک هستیم وآنقدر باد داریم که با یک جسم کوچک مثل سوزن، بادمان می خوابد! اگر ادعای خداپرستی هم کنیم با یک تلنگر خدا خداپرستیمان تبدیل به شرک و کفر می شود.. وقتی همه چیز عالی باشد که حتی إبلیس هم می تواند شکر گذار باشد پس در سختی شکر گذار بودن هنر است و دنبال مرد هست.. اینها دلنوشته هایم است و میدانم اثری ندارد و نمی دانم چند وقتیست کار بیهوده انجام میدهم.. ..

حدیث ثقلین..خیلی این نام برایم آشناست، انگار بارها و بارها شنیده ام! نه.. نه.. انگار نام روایتیست که خیلی شنیده ام، درست است یادم آمد این حدیث و روایت را مولایم برایم گفته است، مولای مهربانیها برایم فرموده است تا راهم را گم یا فراموش نکنم، راهی که در آن شیاطین هر آن در گمراه کردن من هستند و من فقط به سخن مولایم حضرت رسول اعظم صلی الله علیه وآله وسلم گوش فرا میدهم تا مبادا اسیر دام شیاطین شوم.. حدیث ثقلین چیست؟ چگونه مرا حفظ میکند؟ آری در حدیث ثقلین مرا به دو امر مهم فرامیخواند تا به آنها تمسک بجویم تا راهم را گم نکنم وآن دو چیز قرآن کریم و اهل بیت پیامبر (ص) هستند. یعنی کسی از اینها تبعیت نکند یاتمسک نجوید راهش را گم میکند واسیر شیاطین میشود؟ واگر کسی یکی از این دو را رها سازد چطور؟ وای بر حال کسی که یکی از این دو را رها سازد دنیایش که تباه میشود که هیچ آخرتش هم نابود است. آن شخص که هر دو را رها سازد بدتر از حال این شخص است.. این دو همانند نورند که هیچ گاه از یکدیگر دور نمیشوند، نمیتوان گفت من فقط قرآن را بگیرم برایم بس است! نه عزیزم قرآن بی اهل بیت علیهم السلام هیچ است و برعکس.. راستی چرا در مورد صحابه نفرمودند؟ لبخندی میزنم و میگویم صحابه؟ در موردش بعدا مفصل با تو صحبت میکنم.. صحابه حضرت رسول مهربانی (ص) شافع روز محشر هستند البته طبق آیه قرآن صحابه ای که مومن بودند وبا ایمان به خدا وحضرت رسول (ص) از دنیا رفتند، یعنی ایمان قلبی داشتند نه شخصی مثل ابوسفیان لعنة الله علیه که دشمن سرسخت محمد (ص) بود و از روی اجبار شهادتین رو گفت در حالی که هیچ گاه به مسلمان بودنش اعتقاد نداشت.. گاهی وقتها میگویم بگذار حرفی را نزنم تا اینکه ناراحت نشوی ولی باید حقیقت را گفت، هر چند ناراست نباید گفت و هر راست نشاید گفت همین است ولی این حقیقت با آخرتمان بازی میکند وباید گفت تا شاید تلنگری به خودمان زدیم..حرف آخرم این است خدا شاهد است که حرفهایم را از روی دشمنی با تو نیست بلکه با دوستی توست، پس نگاهت را از من نگیر.. یاعلی مدد..

حدیث ثقلین..خیلی این نام برایم آشناست، انگار بارها و بارها شنیده ام! نه.. نه.. انگار نام روایتیست که خیلی شنیده ام، درست است یادم آمد این حدیث و روایت را مولایم برایم گفته است، مولای مهربانیها برایم فرموده است تا راهم را گم یا فراموش نکنم، راهی که در آن شیاطین هر آن در گمراه کردن من هستند و من فقط به سخن مولایم حضرت رسول اعظم صلی الله علیه وآله وسلم گوش فرا میدهم تا مبادا اسیر دام شیاطین شوم.. حدیث ثقلین چیست؟ چگونه مرا حفظ میکند؟ آری در حدیث ثقلین مرا به دو امر مهم فرامیخواند تا به آنها تمسک بجویم تا راهم را گم نکنم وآن دو چیز قرآن کریم و اهل بیت پیامبر (ص) هستند. یعنی کسی از اینها تبعیت نکند یاتمسک نجوید راهش را گم میکند واسیر شیاطین میشود؟ واگر کسی یکی از این دو را رها سازد چطور؟ وای بر حال کسی که یکی از این دو را رها سازد دنیایش که تباه میشود که هیچ آخرتش هم نابود است. آن شخص که هر دو را رها سازد بدتر از حال این شخص است.. این دو همانند نورند که هیچ گاه از یکدیگر دور نمیشوند، نمیتوان گفت من فقط قرآن را بگیرم برایم بس است! نه عزیزم قرآن بی اهل بیت علیهم السلام هیچ است و برعکس.. راستی چرا در مورد صحابه نفرمودند؟ لبخندی میزنم و میگویم صحابه؟ در موردش بعدا مفصل با تو صحبت میکنم.. صحابه حضرت رسول مهربانی (ص) شافع روز محشر هستند البته طبق آیه قرآن صحابه ای که مومن بودند وبا ایمان به خدا وحضرت رسول (ص) از دنیا رفتند، یعنی ایمان قلبی داشتند نه شخصی مثل ابوسفیان لعنة الله علیه که دشمن سرسخت محمد (ص) بود و از روی اجبار شهادتین رو گفت در حالی که هیچ گاه به مسلمان بودنش اعتقاد نداشت.. گاهی وقتها میگویم بگذار حرفی را نزنم تا اینکه ناراحت نشوی ولی باید حقیقت را گفت، هر چند ناراست نباید گفت و هر راست نشاید گفت همین است ولی این حقیقت با آخرتمان بازی میکند وباید گفت تا شاید تلنگری به خودمان زدیم..حرف آخرم این است خدا شاهد است که حرفهایم را از روی دشمنی با تو نیست بلکه با دوستی توست، پس نگاهت را از من نگیر.. یاعلی مدد..